jueves, 8 de enero de 2015

outfit 195 días de cabreo con el mundo...


La Navidad me recuerda mucho a mi tiendecita, echo tanto de menos a mis clientas, a mis vecinitas, a mi tallercito de bisutería, las visitas sorpresa, lo que nos reíamos en los cursillos, los sábados por la mañana con mi mami... aish, ya hace casi un añito, que penita me da! :(


A los 4 días de cerrar mi tiendecita encontré trabajo en una de tantas macrotiendas (el día que vuelva a trabajar de interiorista no me acordaré ni de abrir el Autocad, otra cosa que me da muchísima penita!) y menos mal que lo encontré, porque ya sabéis el chollo que es ser autónomo en este paisito, verdad? Todo son ventajas, jajajaja! (Me río por no llorar, que conste!)


Pues sí, casi un año llevo trabajando en una super tienda, de esas que tienes que dar veinte vueltas buscando a una dependienta para pedirle una talla... Porque hay poco, muy poco personal, y al poco que hay le hacen trabajar 65 horas la primera semana de rebajas! Pero en las noticias dicen que los contratos laborales estan mejorando (donde? que voy!) y que el paro se reduce, claro, es que a la gente el paro se le acaba... Como a mis padres, que están los dos en paro, con 40 años cotizados y demasiado jóvenes para jubilarse! Que futuro les espera? 


Y me jode, me jode que a este tipo de tiendas que explotan a los trabajadores, que ni siquiera cuidan a los clientes... Les vaya tan bien! Me jode pasear por mi barrio y ver cada vez más persianas bajadas, más tiendas, como la mía, cerradas... Más proyectos e ilusiones que se han ido a la mierda! 


Y lo que más me jode es no poder hacer nada, o no saber que hacer! Porque hemos tenido, yo al menos, la suerte de nacer en una época en la que estaba todo hecho...  Fueron otros, nuestros abuelos, los que lucharon por conseguir lo que a nosotros nos ha caído del cielo, nuestros derechos! Y ahora, como tantas otras cosas, esos derechos se están esfumando... y estamos sentados en casita quejándonos, sin hacer nada!
En fin, que el 2015 ya véis como empieza! Con Elenita entre triste, cabreada e indignada! 

No tengo ganas de hablar del look! 

Jersey de Mango

Chaleco de Mango

Pantalón de Mango

Bolso estilo satchel de Martina K

Zapatos de Soriano

Collar y pulsera de Tantrend

Besitos y perdón por el cabreo, pero es que entre lo que ha pasado en París y mis agobios, el mundo se vuelve loco por momentos (hablo como las abuelitas, jijiji!)

23 comentarios:

  1. Pues todos a comprar en tienditas pequeñas, yo hasta para comprar la comida voy al ultramarinos de toda la vida de mi barrio. Salvo miuy contadas cosas que no encuentro allí, el resto lo compro allí, porque quiero que mi barrio crezca y que las poquitas tiendas que tenemos no cierren

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Bien hecho cielo, yo también intento comprar en el barrio pero por desgracia en el mío cada vez es más complicado... :(
      Besitos

      Eliminar
  2. jo m'he perdut 5 o 6 episodis! que t'ha passat a Paris? i ara m'entero que vas tancar la botiga! Que perduda que estic sniff!
    Jo penso con la Saruski, nosaltres tenim la força i ens em de moure i lluitar encara que sembli que no fem rés les nostres actuacions sempre tenen conseqüencies. Comprem a Artesans i botigues de tota la vida i les demés quan tinguin perdues marxaran a conquerir algún altre país. Sobretot no ens desanimem i llüitem pel nostre present i futur
    Apa jo avui també estic en plan rollera jaja
    Xitos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Doncs si, tens raó... De mica en mica s'omple la pica! I som tots els que hem de pensar en fer petites coses per milorar el futur dels nostres fills!
      Petonets

      Eliminar
  3. Aish gordita me has hecho llorar, yo también llevo muchos días pensando en L'Espiral, donde se quedaron tantas horas de trabajo y otras muchas de ilusiones, de risas... no quería decirte nada para no ponerte triste pero es que estos días de fiesta eran tan bonitos, eligiendo ropa y complementos pensando en nuestras clientas... pero se acabó. Yo también estoy cansada de injusticias y de ladrones que encima de no devolver lo que nos han robado los tenemos que seguir manteniendo y pretenden los miserables que una familia vivamos con 400€ a pesar de como tú bien dices tener cotizados 40 años.
    Yo sí voy a hablar del look porque te sienta genial.
    Te quiero cariño.
    Mua.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Aish, mami! Es que veo en lo que se ha convertido nuestra tiendecita y me pongo enferma! :(

      Eliminar
  4. Precioso el jersey en color amarillo!!besos

    ResponderEliminar
  5. hola guapa!! que razón que tienes, vamos a peor cada día. Ya ni se puede confiar en las personas encargadas de manerar unos hilos para que el país vaya a mejor, ¡ni eso!. Tanta corrupción nos esta haciendo que ni confiemos en nuestra sombra...y eso en particular me da miedo!!
    Por otro lado, entiendo la situación de tus papis...aún son jovenes en cierta manera, y debería de existir algun tipo de contrato, o labor donde se encarguen de esas personas que son mayores, tienen capacidad de trabajo pero a los contratistas le da miedo cogerlos por la edad. ¿entonces?...es el pez que se muerde la cola, es una noria que se estanca..y nosotros vamos en ella !!
    Yo soy estudiante, y ni becas...ni mier**...me voy ahorrar la palabra...pero te animo que mires el lado positivo de la vida, ¡la salud!...es importante, y sí, el dinero también lo es porque soluciona muchas papeletas..pero mientras haya alegria, bienestar emocional y optimismo se podrá llevar bien!!...te mando fuerza y energia!!...y mucho mucho animo!!

    saludos desde Murcia/Madrid (jeje), y que sobrevivas a las rebejaaaaaas....

    http://unchicomasenlamoda.blogspot.com.es/

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Paco! He medio obrevivido a las rebajas, jejejeje! Gracias por tus palabras de ánimo... Es que hay días que lo veo todo tan negro! :(
      Besitos

      Eliminar
  6. Ainssss!!!! Q razón tienes!!!! Yo era una de tus clientas y me encataba comprar en tu tienda, también es verdad q en el barrio cada vez hay más persianas bajadas y es una pena, pero yo sigo comprando en nuestro barrio todo lo q puedo y espero q todo mejore! Prefiero gastar mi dinero en pequeño comercio de toda la vida y sobre todo en emprendedores, aunque como dices, aquí no ponen las cosas muy fáciles!!!!!
    Estoy convencida q volverás a trabajar en lo q te gusta y sobre todo nunca renuncies a tus sueños porque esto no puede durar para siempre!!!
    Un petó desde Sant Martí

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Marta! Muchas gracias por los ánimos, guapi! Nunca renunciaré a mis sueños, lo prometo!
      Besotes

      Eliminar
  7. Hay que ver cuanta razón tienes!!

    ResponderEliminar
  8. Desgraciadamente tengo que darte toda la razón en lo que dices, y ademas tu look me encanta, suerte porque seguro que podrás cumplir todas tus ilusiones.
    Un besote y gracias pot tu visita.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Preciosa, muchas gracias por los ánimos! Muuuuua!

      Eliminar
  9. Amazing Outfit ,love the Colours!

    kisses

    ResponderEliminar
  10. ¡me encanta el jersey y el mostaza! Besos rojos por doquier!

    ResponderEliminar
  11. Ánimo Elena! no desesperes.... Be positive, guapa!!!
    Un beso.
    Vanessa.
    http://www.infrontrowstyle.com/

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Jejejeje! Lo intento pero hay días que el positivismo se hunde, jijiji!
      Besitos

      Eliminar